Cəhənnəmin xəritəsi:

Əsər müəllifin əvvəlki kitabı olan “Allahsızlar Şəhəri”nin davamı və ya bir növ cavabı kimi başlayır.“Allahsızlar şəhəri” kitabını oxuyan şeytan əsəbiləşərək qışqırır: “Bu nə kitabdır mənim haqqımda yazılıb? Axı insanların mənimlə dərdi nədir? Səhvlər edir, günaha batırlar, amma özlərindən başqa hamını günahlandırırlar. Gücləri çatmayan adam olanda da günahı Şeytanın üzərinə ataraq məsuliyyətdən qaçmağa çalışırlar. Belə olmaz, gərək bu kitabı yazan yazıçını tapım, görüm mənimlə problemi nədir?” Bunu deyib insanların yaşadığı dünyaya yollanır. Bakı şəhərində gəzdiyi zaman yadına öz uşaqlığı düşür, bir vaxtlar o da yazıçı olmaq istəyirdi, amma dünyadan qovulduqdan sonra işlər bir-birinə qarışmış, bu arzusu ürəyində qalmışdı.

Kitab eksperimental üslubda yazılıb. Yazıçı klassik süjet xəttindən kənara çıxaraq müxtəlif janrları və povest texnikalarını bir araya gətirib. Real və mistik qatlar arasında sərhəd yoxdur. Hər şey qeyri-müəyyən, hər şey tanış, amma bir o qədər qəribədir. Hər bir hekayə oxucunu sarsıdır, çaşdırır, düşündürür. Bu kitab özünə rahat cavablar axtaran, şeytanı uzaqda görüb vicdanını təmizləməyə çalışan oxucu üçün deyil. Sual verməyə cəsarəti olan, öz içindəki qaranlıqla üzləşməyə hazır olanlar üçündür.

Bir cəhənnəm varsa, onun xəritəsini yalnız orada yaşamış birisi çəkə bilər... Və bu dəfə o yazır.