Güzgüdəki qız:

Azərbaycan kimi bir cəmiyyətdə sadəcə yazıçı olmaq kifayət etmir. Gərək yazmaqla yanaşı, yazdığın kitabı satmağı da bacarasan. Bu kitabda Uraqan yalnız yazıçı kimi deyil, eyni zamanda öz kitabını satmağa məcbur qalan bir yazıçı kimi qarşımıza çıxır. Əsər bir yandan satışla bağlı qeydləri ehtiva edir, digər tərəfdən isə psixoloji və simvolik səviyyədə maraqlı bir münasibətin başlanğıcına işarə edir. Müəllif satış texnikasını öyrənmək və həyatını davam etdirmək üçün satıcı işləyərkən gündəlik qeydlər aparır. Bu qeydlər zahirən sadə görünür, amma içində həm satıcı peşəsinin gülməli tərəflərini, həm də yazıçının daxili dialoqlarını ehtiva edir.

Kitabın əsas simvolik fiqurlarından biri isə güzgüdə gördüyü qızdır. Bu qız nə klassik sevgi obrazıdır, nə də təsadüfi tanış... Onların arasında romantik münasibət deyil, daha dərin, qəhrəmanın adlandıra bilmədiyin bir bağ formalaşır.

Əsərdə qadın psixologiyası, xüsusən də, toksik davranış modelləri ələ alınır – amma bu nə qərəzli, nə də səthi şəkildə təqdim olunur. Əksinə, müəllif müşahidəçi kimi davranır, gördüyünü yazır, oxucuya isə nəticə çıxarmağı həvalə edir. Bəzən ironik, bəzən isə düşüncəli tərzdə yazılan bu hissələr kitabı oxucu üçün həm əyləncəli, həm də psixoloji yöndən maraqlı edir.

“Güzgüdəki qız” Azərbaycan reallığında yazıçı olmağın nə qədər çətin və çoxqatlı bir proses olduğunu göstərən kitabdır. Oxucu burada yalnız bir hekayə deyil, həm də bir yazıçının özünü ifadə etmək və yaşamaq uğrunda apardığı mübarizənin səssiz izlərini görür.