Sözün və əməlin hikməti…



Danışmaq gümüşsə, susmaq qızıl,

Lazım olsa, qızıltək varağa yazıl.


Yersiz söhbətdənsə, Yaradanı an.

Bilirsən, çox mənasızdır həmən o insan.


İstəsən — edərsən, inan ey insan,

Elə danış — mələklər yerlərə ensin.


Lazım olan yerdə danışan insan,

Lazımsız yerdə — susmağı bilsin.





İnsanın verdiyi canı Yaradan alır,

İnsan da Allahdan rəhmətin alır.


Danışsan pislikdən, yersiz şeylərdən,

Geriyə sadəcə pisliyin qalır...





Sözsüz — içini sevgi bürüyüb,

İmanla aranda divar hörülüb.


Gəmidir bir — məzar, inan bu sözə,

Bir qəbirdə qırx nəfər insan görülüb.





Bilmədinmi, səhv getsən — azarsan, məgər?

Gəzərsən Cənnət bağında, düz gedəsən əgər.


Ucalarsan, böyük gözdə — böyük olaraq,

Etdiyin yaxşılığa utansan əgər.


•Ruh.Antares