-O yarpağı niyə qoparmadın? 

+ Uşaqliq dövrünü çoxdan aşmışam.

- Bilirəm . Uşaq vaxtı ağacın yanından keçəndə yarpağını qopardırdın həmişə. Ağac incidimi küsdümu ? Bilmədən hiss etmədən.

Sanki onda hər şeye acı verərək bir iz buraxmaq istəyirdin . Səncə bir yerde iz qalması üçün orda öncə yara olmalıdır? 

+Çox yaralı yerə toxundun şair...adam böyük bir ah çəkdi... və sözünə davam etdi: Hə əyər bir yerdə iz varsa bilki orda bir vaxtlar yara olub...

- Zaman keçdikcə yaralar sarılır sağalır ,sadəcə izlər qalır. İzlər silinmir.

+Bəs sənde ən çox kim yara açdı?

-Şair ah çəkdi . Sanki içinde daşıdığı ağırlıq onu artıq əldən salmışdı.sonra cvb verdi;Ən çox sevdiklerim.. sonradan bir zamanlar sevdiklərim oldular .

+İnsanı ən çox sevdikləri yıxır şair...

-Ən böyük yaraları məhz sevdiklərimiz açır.

Ona göre izləri əbədiyyən bizimlə qalır. 

Bəlkədə həyatda sevdiklərimiz deyil onların açdığı yaralar buraxdığı izlərdir bizimlə qalan... Və bu izlər bir vaxtdan sonra xatirə olaraq yadda qalır. Çünki Yaddaş yaşadığı acı anları silmir. 

Bunu deyib şair əlindəki kitabını açıb oxumağa başlayır:

Deyirler zaman yaraları sağaldir ,zamanın açdığı yara zamanla sağalmır. Hər kəs özünü aldadır əslində. Zaman sadəcə keçir ,bəzi yaralar var ki heç vaxt sağalmır. 

Sanki bu sətirlər indicə danışdıqları mövzuya aid idi.

+ Bir neçə cümlə ... Deyəsən bütün həyatımı anlatdı...

- Hə bəzən insan heç tanımadığı heç getmədiyi bir yerdə bir neçə cümlədə bir sətirdə tapar özünü....

Kitablarda oxuduğum hər şeyə inanıram. Mənim ən yaxın dostum məhz kitablardır. Ən azından onlar məni dinləyir. Danışmırlar ama çox şeyi anladıqlarını bilirəm. Kitablar mənim həyatımda möcüzələr yaradır. Sanki oxuduğca yalnız olmadığımı hiss edirəm. Ən işigli gündüzlərin belə bir zülmətə məruz qaldığını unutmuram. Ən qaranlıq gecələrdən bir ümidlə çıxıram.

Son sözü bu oldu şairin: Ən dərdli adamları dərdi olan adamlar anlar. Sağol.

Sağol şair.

Bunu deyib şair yoluna davam etdi .

Onun qəlbini ən çox incidən şey insanların çoxunun yaralı olması idi.  

Adam sanki biraz rahatlamışdı. İndiye qədər heç kimsə onu belə dərinden anlamamışdı.

"SİRİUS"