Mən böyüdüm anacan,
Burax mənim artıq əllərimi.
Dizlərim çökdü,əllərim qan,
Boş ver anacan,boş ver,sağalacaq.
Ağlama anacan,sil gözlərini..

Pis sözlərimi çox da xatırlama,
Mən çox dəyişdim anacan,
Nə desən haqlısan sonacan,
İstəyirsən bağışla,istəyirsən bağışlama,
Mənim ruhum çirklənib anacan,
Gözlərim mənasız baxacaq,
Hardasa ruhum dərinlərdə donacaq..

Solacaq gözlərim,qəlbim ağrıyacaq,
Hardasa içimdəki şeytan bir gün həqiqəti bağıracaq:
Sən yenədə məni böyütdüyün kimi sev anacan.
Cəmiyyət simasını yaradıb,içimdəki məni öldürdüyün kimi sev anacan.
Gördüyün kimi sev,cəmiyyətə qurban verdiyin kimi sev,
Məni onların əlinə təslim etdiyin kimi sev,
Həqiqəti içimdə basdırıb susdurmağı öyrətdiyin kimi sev,
Sən məndə gələcək görmüşdün,
Görmüşdün ailəyə dayaq olacaq bir ev..

Bağışla Anacan!Mən istədiyin kimi ola bilmədim!
Mən bunların heç biri ola bilmədim!
Mən ola bilmədim layiqli övlad,
Mən ola bilmədim gülərüz,ola bilmədim şad
Sala bilmədim tüstü dolu qədəhlərə maraq,
Ola bilmədim sənin Tanrına ola biləcək dayaq.
Ola bilmədim nə mömin,beş vaxt namaz qılan,
Ola bilmədim Tanrının hüzuruna boyun əyən,
Ola bilmədim hər şeydə mənasız gülüş axtaran,
Ola bilmədim tanrının hüzuruna səcdəyə gedən,
Ola bilmədim müqəddəs, mən oldum sorğu-sual edən şeytan..

P.S Bu əslində şeir deyildi."1984" adlı albomda yazdığım bir mahnının sözləri idi. Sadəcə olaraq şərait imkan vermədiyi üçün mahnıları hazırlayıb albomu təqdim edə bilmədim və şeir kimi paylaşdım. Amma bir gün mütləq bu albom çıxacaq.