Elm dedikləri bir boş təkəllüd,

Öyrətməz insana nə həqq, nə sübüd.

Məktəb, mədrəsə – zahir bəzəyidir,

Həqiqət – könlün iç üzəyidir.



Həyat bir kitabdır – yazısı qandır,

Səhifə-səhifə sınaqla andır.

Öyrənmək istərsənsə sirri-cahanı,

Yaşa, yıxıl, dur – budur dərsin əyanı.


Dönə-dönə qəlbin sınar, dözərsən,

Qırıldıqca qəlbin kamalını süzərsən.

Yaşa ki, biləsən: yaşam nə imiş,

Öl ki, dərk eləyəsən: varlıq nəymiş.


Yıxılan öyrənir: torpaq nədir, izzət nədir,

Qalxan anlayar: iradə nədir, səbr nədir?

Mübarizə – odur ki, qalxırsan yenə,

Tökülmüş parçanı yığırsan sənə.


Hər kəsə cavabdır – susub izləmək,

Sənə gülənlərin gününə gülmək.

Səni saymayanların sayını saymaq.

Səni saymayanlar, axmaqdı, axmaq...

- Uraqan Abdullayev