Sirli Qanadlar seriyası – I yazı
"Bəzən özümüzü axtardığımız yollar, elə bizi bizə aparan yanmağın özü olur."
Bəzən bir ad eşidərik, haradan gəldiyini bilmərik. Səssizcə içimizə toxunar. Elə bil ruhun dərinliklərində illərdir gizlənən bir sirr səslənər: Simurq…
Bu söz təkcə mif deyil. Təkcə bir quş obrazı deyil. Simurq – bir yolçuluğun adıdır. Özünü itirənlərin, sonra özündə doğulanların yoludur. Onun adı ilə çağırılanlar çoxdur. Amma onun həqiqətini yaşayan – az. Çünki Simurq olmaq üçün… öncə kül olmaq lazımdır.
Simurq nə deməkdir?
“Simurq” – farsca “si” (otuz) və “murğ” (quş) sözlərinin birləşməsidir. Yəni – otuz quş. Lakin bu sadə bir say deyil. Bu, özlüyündə bir simvol, daxili bir vəhdətin rəmzidir.
Simurq, həm türk, həm fars mifologiyasında yer alan, qanadlarında müdriklik daşıyan, ölümsüz və müqəddəs quşdur. Bəziləri onu tanrıya yaxın görər, bəziləri isə tanrının aynası hesab edər. Əfsanə deyilənlərdən daha artıqdır. O, insanın içindəki sirli oyanış nöqtəsidir.
Simurqun əfsanəsi – bir ruhun səfəri
Ən məşhur hekayə, XII əsrdə böyük sufi şairi Fəridəddin Əttar tərəfindən yazılan "Məntiq ut-Teyr” adlı əsərdə yer alır. Dünyanın bütün quşları toplaşır və bir kral istədiklərinə qərar verirlər. Deyirlər: “Bizə rəhbər lazımdır. Simurqu tapmalıyıq.”
Amma Simurqa çatmaq üçün yeddi vadi keçilməlidir – hər biri bir insan halı, bir daxili mərhələ:
1. İstək Vadisi – arzu dolu başlanğıc.
2. Eşq Vadisi – yanmaqla təmizlənmək.
3. Maarif Vadisi – düşüncədən duya keçmək.
4. İstigna Vadisi – azadlıq və yetərlilik.
5. Heyrət Vadisi – cavabsız sualların dərinliyi.
6. Təcrid Vadisi – təkliyin zərif qaranlığı.
7. Fəna Vadisi – yoxluq içində var olmaq.
Səfər uzundur. Ağrılıdır. Çoxları geri dönür, bəziləri yolun yarısında itir. Sonda yalnız otuz quş qalır. Və onlar Qaf dağının zirvəsinə çatır.
Orada nə taxt var, nə kral. Sadəcə bir ayna.
Baxırlar. Aynada özlərini görürlər. Və o anda anlayırlar: “Simurq bizik. BİZ birlikdə Simurquq.”
Onların səfəri – özlərinə idi. Axtardıqları rəhbər – öz içlərində gizlənmişdi. Ən uca həqiqət – hər addımda özündən vaz keçərək, yenidən doğulmaqdır
Simurqun fəlsəfəsi – yox olaraq var olmaq
Simurq, sadəcə bir quş deyil. O, yanaraq dirilən mənliyin rəmzidir. Özünü itirən, amma bu itkidə həqiqət tapan hər kəs – Simurq yolunun yolçusudur.
Sufi təlimində buna “fəna” deyilir – Allahda yox olmaq, eqonu tam buraxmaq, mən deyə bilmədən var olmaq. Simurq da eyni fəlsəfəni daşıyır. Özündən keçməyən, həqiqi varlığı görə bilməz.
Əttar deyirdi:
"Simurqu tapmaq istəyirsənsə, yol uzaqda deyil.
Özünü itir. Onda onu taparsan.”
Feniks Qərbdə, Simurq Şərqdə – ikisi bir həqiqət
Feniks – qərb dünyasının od içində yenidən doğulan quşudur. Yanar, kül olar, sonra yenidən doğular.
Simurq isə yanmaqdan qorxmayan ruhun yoludur. Feniks tək doğulur, Simurq isə birlikdə doğulan həqiqətdir. Feniksin doğuluşu fiziki, Simurqunki isə ruhi və simvolikdir.
Bu gün Simurq hardadır?
Bəlkə də bir çoxumuz hələ də o aynanı axtarırıq. O aynanı Qaf dağında yox, öz qaranlığımızda tapmalı olduğumuzu bilmədən.
Simurq bu gün:
– Başqa yerdə axtarıb, özündə tapan insandadır.
– Gecənin içində sükutu dinləyib, orada qığılcım görən ruhlardadır.
– Qırılıb, dağılıb, dağıdılıb, amma təslim olmayıb yenidən qurulanlardadır.
– Adına hörmət qoyulmasa da, öz dəyərini özü tanıyan qəlblərdədir.
Simurq olmaq – ad almaq deyil.
Yanmağı bacarmaqdır.
İçindəki qaranlığı aydınlığa çevirə bilməkdir.
Əzilmiş qanadlarla yenidən uça bilməkdir.
Və sonda...
Bəlkə də sən də bir Simurqsan. Hələ aynaya çatmamısan.
Bəlkə sənin “yeddi vadin” indi başlayır.
Bəlkə sən elə o “otuzuncu” quşsan.
Amma unutma...
Simurq – sənsən. Ona çevrilmək üçün – sadəcə yanmaqdan qorxma.
İndi sənə sualım:
Davamı gəlsinmi? Və növbəti simvol olaraq hansını seçərsən?
.
Şərhlər (0)