V Fəsil "Bədbinliyin Gülləri"ndə nələr baş verdi?:

Endi Lilonun gözəl evində gözəl bir bağ görür. Burda qalaktikanın ən gözəl gülləri var və hər birini Lilo əkib. Lilo gül əkməyin terapiya kimi olduğunu, nə zaman pis olsa, onda gül əkdiyini dediyi an Endi Lilonun problemləri olduğunu başa düşür. Bunu soruşmaq istədiyində isə ratsiyadan Liloyla əlaqə yaradılır. Lilo vəziyyəti danışır və ratsiyanı söndürür. Bu an Endi Lilonun ratsiyadakı söhbətindən QKB adlı bir qurumdan bəhs olunduğunu eşidir, bu haqda Lilodan soruşsa da, Lilo ona bunun gizli bir məlumat olduğunu deyir və Endiyə açıqlama vermir. Görək növbəti fəsildə qəhrəmanlarımız nə edəcək? :-)

***

Lilo özəl güclərini işlətmədən Endini planetin ən böyük şəhəri olan Sonar şəhərinə gətirdi. Buradakı hər şey daha müasir idi, tikililərdən tutmuş mədəniyyətinə qədər. Uzun göydələnlərlə balaca kiçik evlər bu şəhərə fərqli bir görkəm qatırdı. Burdakı hər bir tikilinin üzəri yarpaqlarla, güllərlə dolu idi. Burada canlılar da insan idi. Amma fərqli görünürdülər, burdakı hər kəsin özəl gücləri var idi. Günlük həyatı hiss etmək olardı. İşə gedən kim, ailəsiylə vaxt keçirən kim, əylənən kim. Amma Endiyə çatmayan şey onların özəl gücləri idi. Hətta o saçları qara rəngdə şirin bir oğlan uşağının göydə uçma gücünü sınamağa çalışdığını gördü. Deyəsən, o uşaq uçuşundan məmnun qalmışdı. Ona uçmağı öyrədən bir kişiylə bir qadın isə fəxrlə "Afərin, Volo", "Əlasan, sükanı belə saxla" deyə sevincdən qışqırırdılar. "Özəl güclər... təkcə Liloda olduğunu düşünürdüm. Yanılmışam. Demək, burdakı hər kəsdə var", - deyə Endi düşündü. Eyni zamanda bu planetin ətraf mühiti də səliqəli və təmiz idi, yerdə bir dənə də olsun, zibil yox idi. Endi bu şəhərin müasirliyinə, yeniliyinə, təmizliyinə heyran qalırdı, bəzən öz-özünə bu gözəlliklər Yer Kürəsində də olsaydı, necə görünərdi deyə düşünürdü. Bir özəl gücünün də olmasını çox istəyirdi. Həmişə uçmağı, gələcəyi görməyi, keçmişə getməyi çox istəyirdi. 

- Endi...

Bu gözəllikləri öz planetində də görmək istəyirdi Endi. Bunun üçün o nəsə etməli idi. Amma nə?- Endi?...

Nə etməliydi? O nə etməli idi?

- ENDİ!

- Haa?? - Endi düşüncələrdən ayrılıb Liloya baxanda karıxdı.

- Endi, nə oldu sənə? Bayaqdan səslənirəm, cavab vermirsən, - Lilo Endiyə bir az əsəbiliklə baxıb səsini yüksəltdi.

- Ü-üzr istəyirəm, - Endi Lilonun baxışından utanıb, dedi, - sadəcə düşünürdüm, ağlım getdi bir an. 

- Aa, problem yoxdur, - Lilo Endinin olduğu vəziyyəti başa düşdü, - bir an elə bildim, görməzdən gəlirsən, nəysə. Mənə sualın varmı?

- Əslində sualım çoxdur, heç bilmirəm, hansından başlayım, - Endi düşündüyü şeyləri təkrar yadına saldı.

- Ən yaxşısı, sənə ən maraqlısı gələn hansıdırsa, ondan başla, - Lilo Endiyə kiçik bir yol göstərmiş oldu.

Endini əslində ən çox maraqlandıran onun əhalisinin özəl güclərinin olması idi. Lilodan soruşdu:

- Burda yaşayan hər kəsin özəl gücləri var? 

- Əlbəttə, hər kəsin var, - Lilo cavab verdi, - özəl güclər 3 cür olur burda. Özəl güclərə eyni zamanda evna deyirik. Qısa olsun deyə.

- Hə, demək, əsl adı evna sayılır, hə?

- Elə də demək olar. 

- Bəs 3 cür? Necə yəni? 

- 3 cür, bəli. Gəl açıqlayım sənə, - Lilo təkrar professor kimi danışmağa başladı, - birincisi, doğuşdan əldə olunandır. Həmin bu evna hər kəsdə fərqlidir və təkrar olunmur. İkincisi, fiziki, zehni evnalar. Bunları əldə etmək üçün özəl məşqlər etmək lazımdır. Məsələn, teleport gücü zehnidir, bunun üçün xəyal gücün geniş olmalıdır. Bundan başqa uçmaq gücü var ki, bu da fiziki gücdür, bunun üçün bədənini daha çox məşq etdirməlisən. 

- Bəs üçüncüsü nədir? - Endi maraqla qulaq asanda bir yandan da Lilonun sözünü kəsdi.

- İndi danışıram o haqda, - Lilo Endinin maraq dolu gözlərinə baxıb gülümsədi, - üçüncüsü isə müvəqqəti evnadır. 

- Müvəqqəti? Necə olur bu?

- Əlbəttə ki də vaxt limiti ilə. 

- Nə qədər? - Endi anlamayıb soruşdu.

- Ən qısa vaxt limiti 1 dəqiqədir, ən uzun vaxt limiti isə 1 saatdır. İnsanın sinir sistemindən asılıdır. 

Endi müvəqqəti özəl gücə aid bir sual da verdi:

- Bəs müvəqqəti evnanı necə əldə etmək olar?

Lilo şəhadət barmağını yaxındakı balaca bir evə uzatdı və dedi:

- Bax, ora Privata Sentralodur. Burada müvəqqəti evnanı əldə etmək üçün sinir sistemi yoxlanılır.

- Priva... nə? - Endi bu uzun sözü başa düşmədi.

- Privata Sentralo, - Lilo deyilişi təkrar etdi.

- Priva..ta... Sentr?, - Endi yenə birləşməni deyə bilmədi.

- Bax. Pri-va-ta Sent-ra-lo, - Lilo bu dəfə birləşməni hecaya böldü.

- Privata Sentralo.

- Hə, bax, indi oldu, - Lilo təsdiq etdi və məlumat verməyə davam etdi, - daha sonra ona uyğun vaxt limiti seçilir. İstədiyin gücü seçə bilərsən, amma limit sinir sistemindən asılıdır.

- Mənə çatmayan şey sinir sistemidir, - Endi öyrəndiyi biliklə sinir sistemini təsəvvür etməyə çalışdı və davam elədi, - sinir sisteminin özəl güclərlə əlaqəsi nədir ki?

- Evnalar iki şeydən əmələ gəlir: sinir sistemi və bacarıq. Sinir sistemi ilə fiziki, zehni və evnalar əldə oluna bilər. Bacarıq və sinir sisteminin birləşməsi ilə də doğuşdan gələn tək bir özəl güc əldə olunur, - Lilo sözün əsl mənasında müəllim kimi izah edirdi. 

- Onda mən belə başa düşdüm ki, mənimlə ilk dəfə tanış olanda, yəni sənə inanmadığım gün mənə etdiyin şey, ehmm, - Endi o günü yadına salıb, bir az qorxu ilə dedi, - o sənin doğuşdan gələn gücün idi?

- Hə, mən şəhadət barmağımın dırnağıyla sonsuz sayda mərmi ata bilirəm. Digər barmaqlarımın da fərqli funksiyaları var.

- Nələrdir, görə bilərəm? - Endi tez soruşdu.

- Yox, - Lilo altdan-altdan gülümsədi, - vaxtı gələndə görəcəksən. 

Lilo yenidən Privata Sentraloya tərəf baxdı və Endi üçün bir yaxşılıq etməyə qərar verdi. 

- Endi!

- Eşidirəm? - Endi Liloya baxdı və dedi.

- Gəl sənin üçün də müvəqqəti evna uyğundurmu, baxaq.

Endi eşitdiklərindən çaşqına döndü:

- Nə? Axı mən buranın adamı deyiləm.

- Gəl yenə də şansını sına. Bəlkə ola bilər? - Lilo Endini həvəsləndirməyə çalışdı. 

Endi ilk başda qorxurdu, amma sonra müvəqqəti də olsa, özəl güc əldə edə biləcəyinə sevinirdi. Bir yandan da Lilonun həvəsləndirici baxışlarını gördü və dedi:

- Yaxşı. Gedək, görək nə olur. 

Lilo sevinclə Endinin əlindən tutdu və ikisi də Privato Sentraloya getdilər. Endi o an Lilonun əllərinin yumşaqlığını hiss etməyə başladı... Ömründə ilk dəfə idi ki, özünü bu qədər çox rahat hiss edirdi. Bu yumşaqlıq... bu mülayimlilik... onun bədəninə qədər işləyirdi. Ürəyinin tez-tez döyündüyünü eşitmək olurdu. Həyəcan da bir yandan onu basırdı. Həyəcanını söndürmək istəsə də, olmurdu.