Bölüm iyirmi doqquz

Bölüm İyirmi Doqquz

Hər şeyin bitdiyini düşündüyüm anda onu tanıdım.

Həyatımın o dövründə bir çox şeydən imtina etmişdim. Amma kitablar aləmindən tam qopa bilmirdim. İçimdəki o kiçik qığılcım hələ də yaşayırdı. Hər dəfə dostum Tural İlyas kitab sərgiləri olanda məni dəvət edir, “təslim olma, gəl” deyirdi. Mən isə ciddi yanaşmırdım. Xırda uğurlarım olmuşdu, amma yazıçı olaraq özümü hələ də təsdiq edə bilməmişdim.

Anladım ki, təkcə istedad kifayət etmir. Bu iş də hər sahə kimi nizam, disiplin və davamlılıq tələb edir. Bir çox yazarın peşəkar ola bilməməsinin səbəbi budur: yalnız ilham gələndə, kefinə düşəndə yazmaq. Deyəsən, mən də o vaxtlar bu səhvə yol vermişdim.

---

Günlərin bir günü yazımı dostum Tural İlyas elmlər akademiyası parkında böyük bir kitab sərgisi olduğunu dedi. Bir gün vaxt edib gələrəm dedim. Gedib sərgiyə çatanda səhnədə bir bəyin çıxış etdiyini. Bir yazıçı kimi dünyaya necə çıxdığından danışırdı. Maraqlı gəldi və səs gələn tərəfə getdim. Yalnız səhnəyə çatdığım zaman bu yazıçının Varis Yolçuyev olduğunu anladım.

Oturdum. Diqqətlə dinlədim. Danışdıqları məndə uzun zamandır cavabını axtardığım sualları yerinə oturtdu. Öz-özümə dedim: “Sən bu dünyaya boşuna gəlməmisən.”

Çıxışının sonunda bildirdi ki, oxucular üçün kitablarını imzalayacaq. Tənbəllik etmədim. Gözləmədim ki, o mənə kitab hədiyyə etsin. Özüm getdim, yaxınlıqdakı bir dükanın vitrinindən onun ən çox sevdiyim "uzaqdan gələn yağış" kitabını aldım.

Yaxınlaşıb kitabı ona uzatdım. Gülümsəyib götürdü, imzalamağa başladı. Və həmin an – ən çılğın gedişimi oynadım. Öz “Allahsızlar Şəhəri” kitabımı çıxarıb mən də onun adına imzaladım.

İmza atmağı dayandırıb bir anlıq mənim əlimdəki kitaba baxdı. Və gülümsəyərək dedi:

— Ooo, Uraqan! Məm dəni tanıyıram!

Təccüb dolu baxışlarla ona baxdım:

— Necə? Haradan tanıyırsınız?

İnamlı və arxayın bir səslə cavab verdi:

— Bir sorğu keçirmişdik. Gənclər arasında ən çox sənin "Allahsızlar Şəhəri" kitabının adı seçilmişdi. O vaxtdan adın yadımda qalıb.

O an... elə bil içimdə bu vaxta qədər itirdiyim bütün özgüvən qayıtdı. Sanki uzun müddət susmuş bir inam yenidən içimdə baş qaldırdı. Özümə inandım. Bir nəfərin səni tanıması bəzən bir kitab qədər dəyərli olur.

Varis Yolçuyev köməkçisinə baxdı və sözünə davam etdi:

— Uraqanın nömrəsini götür. Öz komandamıza əlavə edək...