Ümidin Səsi


Sükutun içində bir işıq yanar,

Qaranlıq gecəyə nurdan pəncərər.

Yıxılsan da, qəlbin yenə də inanır,

Çünki içində bir ümid var hələ.


Göz yaşın torpaqla qarışsa belə,

Sabahın rəngi doğar gizlicə.

Ürəyin yorular, əllərin titrər,

Amma ruhun deyər: “Bitmədi hələ…”


Dağlar dilsiz durar, yollar kəsilər,

Küləklər üşüdər solğun hissləri.

Lakin bir nida var içdən gələn:

“Gecə sonsuz deyil… Gün doğacaq!”


Səndən qaçan illər, susan səslər,

Əzabla yazılmış keçmiş səhifə…

Hamısı solacaq, əyilib gedər,

Əgər bir ümid qalırsa içində.