Salam, Əziz və dəyərli insanlar.

Bu məktubum məni sevən-sevməyən hər kəsədi. Hər kəsin bildiyi kimi mənim adım Xəyaldı. Lakin hər kəs mənə Isaac (Ayzek) deyir.

Hə... Hə... Isaac!

Nəysə, mövzudan çox uzaqlaşmayaq. Bu bir intihar məktubudur. Burda Isaac'ın ölümündən öncə sizə olan son sözlərini qeyd edib, intihar etdiyim masanın üzərinə qoyacam...Davam edirəm...


Əziz Sevgilim. Sənə çox şeyə görə təşəkkür edə bilmirəm amma mənə qazandırdığlarına görə edəcəm.

Mənə qazandırdığın nifrət hissinə, mənə qatdığın əsəb və stressə, mənə qazandırdığın təklik hissinə görə çox sağol. Buna görə sənə çox minnətdaram.....


Əziz Tanrı. Səni sevirəm. Bilirəm sən varsan. Amma mən sənə düzgün necə inanım bilmirdim. Hansı dindəsən. Yahudi, Xristian Müsəlmansan ya da Hindu, budist və s. bunlardan hansındasan? Verdiyim sualın cavabını çox güman ki Dərgahında alacam......


Hər şey Bura qədər idi....

Bilirsiniz bu gün mənim 18-ci doğum günümdü və mən sizə məni bu gün də tək buraxdığınız üçün təşəkkür edirəm.


Əlvidalar.....


(Isaac oturduğu yerdən ayağa qalxar və şalvarının arxa hissəsində kəmərinə taxılmış silahını çıxarır və başına dayayır. Bir neçə dəqiqə sükut çökür. Dərin sükutdan sonra Isaac silahın tətiyin çəkir.)


Bom-b-b (Silahın atəş açan səsi)


Masanın üzərində bir məktub Var və üzərində ( İntihar məktubu) yazılıb. Məktubun üzəri isə qan ləkələri ilə qızarmışdı....


Silahın səsinə gələn hərkəs isə sadəcə yerdə yatan və beyni darma-dağın olan bu şəxsin kim olduğunu müəyyən etməyə çalışırdılar.....