Əlvidalar yaddaşda qalır illərlə,

Əlvidalar deyilir hisslərlə, 

Əlvidalar doğur gözlənilməz sözlərlə,

Sən tək qalırsan qoyulan izlərlə...


Mən səni Dəyişməyə Çalışmayacam,

Səni dinləyəcəm uzun illərlə,

Səni Hər kəsdən uzaq, intihara aparmayacam,

Sənə sakitlik bəxş edəcəm gözlərlə.


Uzaq olacaqsan bu şəhərin küçələrindən,

Uzaq olacaqsan bu şəhərin səs-küylü gecələrindən,

Uzaq olacaqsan sənə Nifrət edənlərdən,

Uzaq olacaqsan hisslərini öldürənlərdən.


Taxacaqsan qulaqlıqları, dolacaq gözlərin,

Şəhərdən uzağa addım atdıqca əsəcək əllərin,

Və dönüb baxacaqsan Boz şəhərə,

Dolu gözlərlə qışqıracaqsan....


"Əlvida Sevgini öldürən Boz Şəhər,

Əlvida Qana Bulanmış Kiçik millət,

Əlvida Küçələrdəki Səfeh millət,

Əlvida yuxularda Xoşbəxt olan şəhər...."


Birdə Baxırsan Ki Köməyinə Çatmır Valideynlər,

Səni Anlamayıb, Tərk edib Gedənlər,

Səni Yalnız Qoyub Dost dediklərin,

Səni Yalnız Qoyub Sevgilin......


Axtaracaqsan Qapı qapı Həqiqət,

Bir Qapıda olacaq kin, digərində Nifrət,

Biri qonaq edəcək səni, biri qovacaq səni qapısından,

Ya gedəcəksən sonuna qədər, yada dönəcəksən yolun yarısından.


Gecənin bir yarısı, Zamanın axışında,

Gecə ilə gündüz bir birinə qarışanda,

Səhranın Ulduzları Altında,

Boz şəhərə dönüb baxacaqsan....


"Əlvida Sevgini öldürən Boz Şəhər,

Əlvida Qana Bulanmış Kiçik millət,

Əlvida Küçələrdəki Səfeh millət,

Əlvida yuxularda Xoşbəxt olan şəhər...."


Məktub Yazırsan Tanrıya Amma Cavab gəlmir,

İşarələr ilə dolu Mesajları gözlərin izləmir....

Göz yaşların düşür kimsəsiz quru torpaqlara,

Yalnızlıq səni sürükləyir qaranlıqlara. 


Tək bir od ışığında Kölgəndə Sənə yad gəlir,

O belə dayanmır Yanında, Qaçır səndən hər addımda,

Sakitliyin içində Keçmiş Xatirələrin,

Hər anı ilə Səssizcə yadına gəlir...


Əlvidalar yaddaşda qalır illərlə,

Əlvidalar deyilir hisslərlə, 

Əlvidalar

doğur gözlənilməz sözlərlə,

Sən tək qalırsan qoyulan izlərlə....